Furie, 2014.
Furie, 2014.
Poeti, Poeti, Poeti, 2013.
Van de brug af, 2013-2014.
Daphne en Apollo, 2012.
Daphne en Apollo, 2012.
Volgens Bartjes, 2011.
Naast verzorgingshuizen, verpleeghuizen of instellingen konden ook particulieren een bezoek van de heer Bartjes aanvragen. Wilde men met buren of vrienden, genieten van een sprookje bij u thuis? Dan stuurde Theatergezelschap Colline de heer Bartjes met zijn chauffeur Stevens er naartoe in een duidelijk herkenbare auto van Colline en het sprookjesfestival. De heer Bartjes en zijn chauffeur Stevens zijn zelf ook opvallende figuren, die niet misstaan in de sprookjeswereld.
Gezelligheidsmonologen Harderwijk, 2011.
De Gezelligheidsmonologen lichten een tipje van de sluier op
Gezelligheidsmonologen Harderwijk, 2011.
De Gezelligheidsmonologen lichten een tipje van de sluier op
Atafkir, 2009.
De opbouw van de voorstelling lijkt op de structuur van een Griekse tragedie. De mechanische muziek heeft de rol van het Koor.
De mevrouw opent de voorstelling met een monoloog, die de gang door de ruimte en de hoop op toekomst weergeeft. De Mevrouw is in het zwart gekleed en draagt zwarte make-up. Ze is ongenaakbaar. De Meneer is de nieuwe mode brenger, een soepele beweger, een bezinner, die regelmatig de mevrouw met zijn nieuwe ideeën confronteert. De meneer is de vechter tegen, maar eigenlijk de stimulator van de vergankelijkheid. Eigenlijk zitten ze opgesloten in een doolhof waarin het machtsspel subliem geleverd wordt. Is er sprake van een nieuwe Odyssee?
De voorstelling werd tijdens de Mode Biënnale gespeeld in Station Klarendal, AFF Monsteratelier, Klarendalseweg 534 te Arnhem, boven restaurant ‘Goed Proeven’.
De Mevrouw: Nynke Borgman
De Meneer: Lorenzo Borella
Choreografie: Lorenzo Borella
Regie: Jacques Janssen
Assistent: Gert van der Nol
Vormgeving: Jacques Janssen
Techniek: Robin v.d. Boogaart
Duur van de voorstelling: ongeveer 50 minuten
Vormgeving drukwerk: Joke Beltman
Met bijzondere dank aan Latifa Tajjiou
Atafkir, 2009.
De opbouw van de voorstelling lijkt op de structuur van een Griekse tragedie. De mechanische muziek heeft de rol van het Koor.
De mevrouw opent de voorstelling met een monoloog, die de gang door de ruimte en de hoop op toekomst weergeeft. De Mevrouw is in het zwart gekleed en draagt zwarte make-up. Ze is ongenaakbaar. De Meneer is de nieuwe mode brenger, een soepele beweger, een bezinner, die regelmatig de mevrouw met zijn nieuwe ideeën confronteert. De meneer is de vechter tegen, maar eigenlijk de stimulator van de vergankelijkheid. Eigenlijk zitten ze opgesloten in een doolhof waarin het machtsspel subliem geleverd wordt. Is er sprake van een nieuwe Odyssee?
De voorstelling werd tijdens de Mode Biënnale gespeeld in Station Klarendal, AFF Monsteratelier, Klarendalseweg 534 te Arnhem, boven restaurant ‘Goed Proeven’.
De Mevrouw: Nynke Borgman
De Meneer: Lorenzo Borella
Choreografie: Lorenzo Borella
Regie: Jacques Janssen
Assistent: Gert van der Nol
Vormgeving: Jacques Janssen
Techniek: Robin v.d. Boogaart
Duur van de voorstelling: ongeveer 50 minuten
Vormgeving drukwerk: Joke Beltman
Met bijzondere dank aan Latifa Tajjiou
Posters
Posters
Posters
Huize adeldom, 2016.
Huize adeldom, 2016.
Posters
Heb ik Alzheimer, 2010.
Heb ik Alzheimer, 2010.
Heb ik Alzheimer, 2010.
SoWhat, 2009.
SoWhat, 2009.
SoWhat, 2009.
U bent onze moeder, 2008-2009.
U bent onze moeder, 2008-2009.
mensen in onze samenleving raakt: dementerende ouderen zijn
voor hun partners, kinderen, familieleden en verzorgers een
bron van aandacht. De verhouding ouder en kind bijvoorbeeld
verandert essentieel. De dementerende verliest de greep op de
alledaagse werkelijkheid en herkent zijn naasten vaak niet meer.
Hoe verdrietig is het voor een partner of kind wanneer je
vrouw/man of moeder/vader ontredderd en vervreemd is?
Toch is er soms ook aanleiding voor humor.
Wat moet je? Lachen? Huilen? Er zijn!
Deze theatervoorstelling laat in een kort tijdsbestek de zorg,
het verdriet, de humor, de angst voor de naderende dood,
de verborgen agenda’s, de toenadering en de verdieping van het
contact zien.
Regie: Jacques Janssen
Regie-assistent: Gert van der Nol
Spelers: Alexander van Heteren en Emile Jansen