Kasteel Doorwerth waarvan de oudste resten dateren van rond 1280. Het kasteel, één van de mooiste in Gelderland, werd in de oorlog zwaar beschadigd, maar is thans volledig gerestaureerd. De voorgebouwen zijn reeds lang hersteld. In 1910 en volgende jaren was het na stichting van de vereniging 'De Doorwerth' met zorg gerestaureerd. In 1667 werd Doorwerth eigendom van de Noordduitse graaf Anton van Aldenburg. Diens nazaten uit de familie Van Aldenburg Bentinck verkochten hun bezit in 1837 aan Jacob A.P. baron van Brakell. Deze begon een omvangrijke hersteloperatie en liet een aantal vertrekken en de slotkapel in neogotische stijl inrichten naar ontwerp van de decorateur Gustave Prot. Toen Van Brakell in 1878 overleed, was het alweer gedaan met de nieuwe bloeiperiode en trad het verval wederom in. Op foto's uit de jaren 1900-1910 is te zien hoe snel het gebouw in die jaren verder achteruit ging. Kapotte ramen, gaten in de daken, afbrokkelend muurwerk. De redding kwam van de zijde van een initiatiefrijke particulier: de oud-artillerie officier en oudheidkundige Frederic Adolph Hoefer. Hij kocht het kasteel in 1910, schonk het aan de door hem opgerichte Vereniging 'De Doorwerth', zamelde geld in en begon een grote restauratie die tot 1915 duurde, waarbij de negentiende-eeuwse wijzigingen van Van Brakell ongedaan werden gemaakt. Deze restauratie onder leiding van architect Jos.Th.J.Cuypers leverde heftige polemieken op. De grootste klap kreeg de Doorwerth in het najaar van 1944 toen het kasteel veranderde in een troosteloze ruïne ten gevolge van geallieerde beschietingen en Duitse vernielingen. Na tien jaar nam de restauratie een dusdanige omvang aan, dat in 1956 werd overeengekomen om de directie van de restauratie over te dragen aan de Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen. In 1969 volgde ook de overdracht van het eigendom. De restauratie kon na 37 jaar in 1983 worden afgesloten.