In november 1987 willigde de gemeente Rheden het verzoek van de minister in om asielzoekers op te vangen en te huisvesten (uitplaatsen); de zogenaamde decentrale opvang. Het aantal op te nemen asielzoekers (de taakstelling) zou 1 promille van de bevolking vertegenwoordigen (voor de gemeente Rheden 47 personen op jaarbasis). De uitgeplaatste asielzoekers zouden zowel mensen zijn met een verblijfsvergunning (statushouders) als mensen die nog in de (asiel)procedure zaten.

Daarnaast bestond nog de centrale opvang in AZC’s (Asielzoekers centra) en AVO’s (Aanvullende Opvang), gerund door COA (Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers). In AVO’s en AZC’s zaten alle mensen nog in de procedure.

Op de eerste voorlichtingsvergadering - 12 januari 1988 - verzocht de gemeente diverse kerken, maatschappelijke organisaties en de burgerij een soort vangnet te vormen voor de maatschappelijke (decentrale) ondersteuning van de vluchtelingen.
Aangezien de expertise over vluchtelingen in de gemeente ontbrak werden in februari 1988 twee voorlichtingsbijeenkomsten georganiseerd, waarbij een medewerker van het regiobureau in Deventer van VVN (Vereniging VluchtelingenWerk Nederland) de nodige informatie verschafte. Hierbij bleek direct dat deze tak van vrijwilligerswerk (maatschappelijke ondersteuning) zeer arbeidsintensief zou worden en dat scholing van de vrijwilligers noodzakelijk was.
De eerste bijeenkomst werd nog druk bezocht, de tweede zeer matig en tenslotte bleef een handjevol vrijwilligers (toen veldwerkers genoemd) over dat aan de slag ging. De noodzakelijke vergaderingen (werkoverleg) werden bij de mensen thuis gehouden.
De gemeente vergoedde de door vrijwilligers gemaakte kosten op declaratiebasis.

De vrijwilligers kwamen al snel tot de conclusie dat er meer structuur in het werk moest komen en besloten op 1 maart 1988 tot de oprichting (met steun van het regioburau) van een stichting, waarna op 15 april 1988 de stichtingsacte werd getekend bij notaris Withaar te Velp.
De Stichting VluchtelingenWerk Gemeente Rheden (SVGR) was een feit. SVGR omvatte een bestuur en drie veldwerkgroepen in de dorpen Dieren, Rheden en Velp; uitsluitend vrijwilligers. De veldwerkgroepen werden geleid door een dorpscoördinator.In de loop van 1988 kwamen echter aanzienlijk minder asielzoekers binnen dan de verwachte 47 doordat in korte tijd alle gemeenten in Nederland actief werden in de opvang. Vrijwilligers konden niet direct aan de slag, men twijfelde zelfs aan het bestaansrecht van SVGR.
Maar de omstandigheden veranderden zeer snel; het aantal asielzoekers zwol aan en er ontstond een tekort aan vrijwilligers voor de maatschappelijke ondersteuning. De aanwezige vrijwilligers werden dus zwaarder belast.

De vrijwilligers drongen bij de gemeente sterk aan op taallessen voor de vluchtelingen. Er werd alvast bij SVGR een groep TOW (Taal Onderwijs Werk) gevormd.
De werkzaamheden werden nu zo omvangrijk dat een algemene coördinatie noodzakelijk werd geacht. Dit leidde tot de benoeming van een Algemeen Coördinator (met een taakomvang van 20 uur) ter ondersteuning van SVGR.
Deze functionaris werd door de gemeente bekostigd, was echter in dienst bij SWR (Stichting Welzijn Rheden e.o.), gedetacheerd bij SVGR en had een kantoor bij SWR in Dieren; een gecompliceerde structuur dus . Met deze Algemeen Coördinator had de vrijwilligersorganisatie SVGR de eerste betaalde medewerker.

Begin 90er jaren gaf SVGR (naar vermogen) maatschappelijke steun aan de eerste AVO in Velp, villa Orthelia, hoek Overbeeklaan/Zutphensestraatweg. Deze AVO was slechts een beperkte tijd operationeel, evenals pension Erica in het dorp Rheden.

In februari 1991 kwam het Juridisch Team voor het eerst bijeen. Deze vrijwilligers zouden juridische bijstand verlenen aan uitgeplaatste asielzoekers die nog in de procedure zaten (decentrale ondersteuning). Maar na verloop van tijd bleken alleen nog statushouders naar Rheden te komen en verminderde de behoefte aan deze vorm van ondersteuning.

In 1994 veranderde de situatie toen SVGR op verzoek van het regiobureau juridische onder-steuning ging bieden aan AVO Rhederpark in De Steeg, circa 100 asielzoekers.
Ook voor deze centrale ondersteuning waren weer veel vrijwilligers nodig die gelukkig gemakkelijker te krijgen waren dan die voor maatschappelijke ondersteuning; waarschijnlijk door de beter af te bakenen taken. Deze juridische ondersteuning werd bekostigd door het Bureau Centrale Opvang van VVN (op basis van declaratie van gemaakte kosten door vrijwilligers).

Naast de reguliere kosten voor de vrijwilligers fourneerde SVGR ook de kosten van bijzondere noden bij de cliënten. Voor dit laatste doel werd een Noodfonds (met een aparte bankrekening) in het leven geroepen, bekostigd uit giften en donaties.

Verschil van inzicht tussen bestuur en leden over de werkwijze en organisatie van SVGR leidde begin 1995 tot een bestuurscrisis waarbij, op 2 leden na, het bestuur opstapte. De overgebleven bestuursleden en de coördinatoren zorgden voor aanvulling van nieuwe bestuursleden.

Inmiddels was de gemeente Rheden overgestapt op een ander bekostigingssysteem ter vervanging van het declaratiesysteem. SVGR moest voortaan een begroting indienen en kreeg op basis daarvan als voorschot een voorlopige subsidie. Na het aanbieden van de jaarrekening werd de definitieve subsidie vastgesteld.

Teneinde een duidelijke scheiding te maken tussen reguliere kosten en bijzondere noden werd het Noodfonds verzelfstandigd door het oprichten van een aparte Stichting Noodfonds VluchtelingenWerk Rheden/Rozendaal op 21 oktober 1999.

Het TOW Team (Taal Onderwijs Werk) werd vrij spoedig daarna opgeheven i.v.m. de overname van de taken ervan door allerlei (gemeentelijke) instanties.
In dezelfde tijd werden in de regio besprekingen gevoerd om tot een fusie van lokale vluchtelingenwerkgroepen te komen. SVGR meende geen meerwaarde te krijgen bij een fusie en bleef buiten dit proces. Wel fuseerden een aantal groepen rondom Arnhem tot de stichting VRIJ (VluchtelingenWerk Rijn-IJssel).

Eind 1995 concentreerde de gemeente alle activiteiten betreffende nieuwkomers (inclusief asielzoekers en vluchtelingen) in Bureau Nieuwkomers in De Steeg. De Algemeen Coördinator van SVGR kreeg daar een kantoor en ook de spreekuren voor asielzoekers konden daar plaats hebben. Na een aantal jaren verliet het Bureau Nieuwkomers (en dus ook de Algemeen Coördinator) weer De Steeg en keerde terug naar SWR in Dieren.

Het Juridisch Team ondersteunde aanvankelijk slechts AVO Rhederpark in De Steeg. Later nam het aantal AVO’s in de gemeente toe met Move Inn in Ellecom en De Drempel in Velp (totaal ongeveer 250 asielzoekers). Er kwamen financiële middelen beschikbaar (uitbreiding subsidie centrale opvang door VVN) om een betaalde coördinator voor het Juridisch Team aan te stellen.
Het bestuur wenste echter geen rol als werkgever (te riskant i.v.m. onzekere subsidiëring, risico langdurige doorbetaling kosten bij ziekte van werknemer ook na afloop van dienstverband) en regelde de aanstelling via Randstad (uitzendbureau)voor de eerste betaalde coördinator Juridisch Team. Op verzoek van SVGR trad in 2000 Stichting VRIJ op als administratieve werkgever voor de coördinator Juridisch Team (tijdelijke aanstelling), terwijl SVGR verantwoordelijk bleef voor de inhoudelijke kant. Ontvangen subsidie van VVN werd doorbetaald aan VRIJ.

Toen na een jaar de tijdelijke aanstelling van de coördinator moest worden omgezet in een vaste aanstelling was VRIJ hiertoe slechts bereid als SVGR het Juridisch Team + coördinator + VVN-subsidie volledig zou overdragen. SVGR had weinig keus en raakte zo de centrale juridische ondersteuning kwijt. SVGR kende daarna nog uitsluitend de contactgroepen (nieuwe naam voor de veldwerkgroepen) in de drie dorpen voor maatschappelijke begeleiding en de Algemeen Coördinator.

De ontwikkelingen gingen verder: er kwam een herinrichting (concentratie in grotere eenheden) van de IND (Immigratie en Naturalisatie Dienst) en ook het COA ging mee in deze trend, de Vreemdelingenwet 2000 werd ingevoerd.
De Verenigingsraad van VluchtelingenWerk Nederland besloot dat ook de vluchtelingenwerkgroepen moesten gaan samenwerken in grotere clusters. Na dit democratisch genomen besluit begonnen in de regio Midden Gelderland acht lokale vluchtelingenwerkgroepen, waaronder ook SVGR, onderhandelingen om te komen tot één regionale stichting.
Op 30 maart 2002 was het zover en ging SVGR door een fusie op in SVMG (Stichting Vluchtelingenwerk Midden Gelderland) met hoofdkantoor in Arnhem.