Het geheel van de verschillende archiefbestanddelen gaf bij het begin van de inventarisatie in 1985 het volgende beeld te zien.

Sedert de inbewaringgeving in 1968 was er het archief van de familie Nedermeyer van Rosenthal, grotendeels negentiende eeuwse stukken, gevormd door J.Th.H. Nedermeyer van Rosenthal, enige van zijn kinderen en afkomstig van de familie van zijn vrouw Jeannette Wilhelmina van Eck. Dit archief heeft oorspronkelijk geen deel uitgemaakt van het gehele complex. Toch is besloten tot integratie. In 1975 was het door mevrouw A.J. Huiser, destijds stagiaire aan het rijksarchief in Gelderland, geïnventariseerd. Het grootste deel van de door haar vervaardigde beschrijvingen kon gehandhaafd blijven. De door haar gehanteerde indeling moest echter verlaten worden.

Dan was er het in 1974 door W.C.J. Alpherts in bewaring gegeven "archief" Ziegenhirt van Rosenthal. Dit was in 1933 ontstaan door de afsplitsing van het grote, door J.H.L.A. Ziegenhirt van Rosenthal in 1880-1890 geïnventariseerde familiearchief. De splitsing was naar archivistische maatstaven niet te handhaven, aangezien van toepassing van het herkomstbeginsel geen sprake was.

Sedert de inbewaringgeving door L.H.N.F.M. Bosch van Rosenthal in 1981 bevindt zich nu ook het overgebleven deel betreffende Bosch, Bosch van Rosenthal en aanverwante families in het rijksarchief, eveneens door J.H.L.A. Ziegenhirt van Rosenthal beschreven. In 1986 werd het uitgebreid met nog onder L.H.N.F.M. Bosch van Rosenthal en zijn zuster berustende stukken, afkomstig uit de boedel Thooft (1903).

Herbeschrijving van de door Ziegenhirt van Rosenthal beschreven stukken bleek noodzakelijk, terwijl van de grote hoeveelheid stukken, afkomstig uit de boedel Thooft in het geheel nog geen beschrijvingen vervaardigd waren.

Met het oog op de eigendomsrechten der verschillende inbewaringgevers is als bijlage een concordans toegevoegd, zodat de stukken wat betreft herkomst indentificeerbaar blijven. Tevens kunnen dan de oude ingangen en de inventaris door A.J. Huiser van dienst blijven.

Waar dat zinvol bleek, zijn oorspronkelijk afzonderlijk beschreven stukken bijeengevoegd, echter niet zo drastisch, dat het karakter van de oude behandeling van de stukken al te zeer geweld werd aangedaan. De nieuw beschreven stukken vormen meestal grotere gehelen, zodat de gebruiker van de inventaris een zekere onevenwichtigheid in de verhouding aantal beschreven eenheden en omvang niet zal ontgaan.

De basis voor de indeling vormt een vijftal hoofdonderdelen:
I. Bosch
II. von Rosenthal
III. von Rosenthal-Bosch
IV. nakomelingen van het echtpaar von Rosenthal-BoschV aanverwante families

Per hoofdafdeling zijn de stukken per persoon geordend en beschreven. Afhankelijk van de hoeveelheid stukken is een nader onderscheid toegepast tussen "persoonlijk leven" en "openbaar leven". Waar nodig zijn deze rubrieken verder uitgesplitst.

De stukken, afkomstig van aanverwante families zijn in een aparte hoofdafdeling ondergebracht. De volgorde is bepaald door enerzijds de relatie met de betreffende hoofdfamilie en anderzijds die met een der aanverwante families.

De jaartallen van de huwelijken, waardoor de families gelieerd raakten, waren maatstaf voor de nadere indeling van deze hoofdafdeling. Men raadplege daartoe schema 2.

Een afzonderlijke hoofdafdeling "bezittingen; beheer, rechten en lasten" is achterwege gelaten. Betreffende stukken zijn onder diverse personen gebracht. Voor deze oplossing is gekozen, omdat het archief opvallend weinig stukken van deze aard bevat. Wie een verklaring daarvoor zoekt bedenke, dat in de geschiedenis van deze familie, uitgezonderd Balthasar Theodorus Nedermeyer Bosch en de tak Thooft, van een omvangrijk, van generatie op generatie overgegaan grondbezit geen sprake is geweest.

Ook van een hoofdafdeling "genealogische stukken" is afgezien, daar die stukken zonder uitzondering aan individuele personen toebehoorden.

Wie de inventaris raadpleegt komt onder enkele personen een betrekkelijk omvangrijke hoeveelheid boeken, overdrukken, prenten en enige handschriften tegen. De grondleggers van de archivistiek zouden zulks niet goedgekeurd hebben. Aangezien deze stukken verspreid over het hele archief aangetroffen werden en zeer dikwijls via persoonlijke opdracht bij bepaalde familieleden terechtgekomen zijn, leek plaatsing bij de betrokken persoon te billijken. Het zou onwerkelijk aandoen, hier van een bibliotheek te spreken. Dit argument wint aan kracht als men zich realiseert, dat de enige bibliotheek, die in familiebezit is geweest, reeds in de eerste helft van de negentiende eeuw door publieke verkoop geliquideerd is *  .

Met deze behandeling wat betreft indeling van de inventaris stemt een recent gevormde definitie van het begrip "familiearchief" overeen: "een overgeleverde combinatie van archieven van personen, die tot elkaar in familiebetrekking staan" *  . Werd in het verleden de juridische functie van het archief, ook het familiearchief, sterk benadrukt, tegenwoordig overheerst meer het inzicht, dat familie archieven ook in de tijd dat zij gevormd werden, vooral een documentaire functie hadden. Het i
s in dit verband niet zonder betekenis, dat de eerste inventarisator een eeuw geleden tegelijkertijd een familiegeschiedenis van zijn voorouders en hun verwanten schreef.

De genealogieën, waarvoor de gegevens grotendeels aan archiefstukken ontleend zijn, betreffen de hoofdfamilies en die aanverwante families, waarvan de relatie met hoofdfamilie en/of aanverwante families meervoudig is. Bij raadpleging van de genealogische overzichten blijkt immers in meerdere gevallen, dat via huwelijken de families soms indirect 'dubbel' met elkaar gelieerd geraakt waren. Men treft derhalve geen genealogieën aan van de families Vyvyan, van Groïn, Ziegenhirt en Lespinasse, doch wel van Evers en Alpherts, omdat zo de vererving van een deel van het archief getraceerd kan worden.