Geschiedenis van en leven op Landgoed 't Medler. De baron (1950) bewoont een deel van het jaar een gehuurd appartement in Huis ’t Medler. De overige vertrekken worden alleen bij familiebijeenkomsten gebruikt. De baron vertelt over de geschiedenis van het landgoed (oral history). Thema’s die aan de orde komen:
Het landgoed. De familie kwam van het kasteel Dorth via omzwervingen op ’t Medler. Vandaar de naam Van Dorth tot Medler. Pachters kwamen de grond ontginnen. Twee pachters wonen nog op het landgoed. De andere pachters pachten alleen grond. In de jaren ’70 is de grond bij de boerderijen in erfpacht overgegaan en hebben de boeren de opstallen gekocht.
Bewoners. Men kwam pas op het Huis wonen als de oudere generatie overleden was. Uit angst voor inwoning van vreemden kwam de vader van Zeno met zijn gezin na de oorlog bij diens moeder op het Huis wonen. Er waren strikte regels. Grootmoeder had haar eigen vertrekken en een eigen kleine keuken. Ze had haar eigen dienstmeisje dat voor haar kookte. De ouders van Zeno hadden hun eigen dienstmeisjes; die zaten in de grote keuken.
Personeel. In 1947 werkten er tien mensen in het huis en in de tuin. Alleen de dienstmeisjes waren inwonend. In 1964 of ’65 is het laatste dienstmeisje weggegaan. De omgang met huishoudelijk personeel was altijd met respect. De kinderen mochten geen bevelen geven, maar moesten beleefd om iets vragen.
Beheer. Vader deed het beheer van het landgoed. Omdat de kinderen nooit van het landgoed zouden kunnen leven, moesten ze ervoor zorgen dat ze financieel onafhankelijk van het landgoed waren. De vier kinderen zijn aandeelhouder en werken met een directeur.
Jeugd. De jeugd was heerlijk, maar er waren weinig vriendjes. Er was beperkt contact met kinderen van pachters. Ook op de lagere school was een grote afstand tot de andere kinderen. Hoewel de jaren ’60 een kentering betekenden, blijft er een afstand tussen pachters en de eigenaren van het Huis voelbaar.