Deze voorstelling stelt een vraagstuk aan de orde dat heel veel
mensen in onze samenleving raakt: dementerende ouderen zijn
voor hun partners, kinderen, familieleden en verzorgers een
bron van aandacht. De verhouding ouder en kind bijvoorbeeld
verandert essentieel. De dementerende verliest de greep op de
alledaagse werkelijkheid en herkent zijn naasten vaak niet meer.
Hoe verdrietig is het voor een partner of kind wanneer je
vrouw/man of moeder/vader ontredderd en vervreemd is?
Toch is er soms ook aanleiding voor humor.
Wat moet je? Lachen? Huilen? Er zijn!
Deze theatervoorstelling laat in een kort tijdsbestek de zorg,
het verdriet, de humor, de angst voor de naderende dood,
de verborgen agenda’s, de toenadering en de verdieping van het
contact zien.

Regie: Jacques Janssen
Regie-assistent: Gert van der Nol
Spelers: Alexander van Heteren en Emile Jansen