Na 15 jaar neemt één van de laatste vrijwilligers bij het Gelders Archief afscheid. Gerard Gerritsen bracht elke week een dag door in de AV-studio om collectiebeheerder Carola van Dijk-Heeres te ondersteunen met het digitaliseren en beschrijven van bewegend beeld. Op de vraag hoe Gerard al die jaren geleden kwam te werken bij het Gelders Archief reageert hij opgewekt: “Da’s makkelijk gezegd, maar het is een heel verhaal.” Gelukkig vertelt hij graag verhalen.
Gerard had altijd al interesse in film maken, maar hij raakte geïnteresseerd in het digitaliseren van film toen hij beelden van zijn geboortedorp Kilder tegenkwam op DVD. De beeldkwaliteit daarvan viel hem tegen, dus hij zocht contact met de digitaliseerder van de film. Na wat rondbellen kwam hij uit bij de makers van het programma Dit was Toen van omroep Gelderland. Daar bood hij ook zijn eigen filmcollectie aan. Omroep Gelderland verwees Gerard door naar het Gelders Archief, waar Gerard behalve zijn filmcollectie ook zijn diensten aanbood.
Toen Gerard zijn vrijwilligerswerk begon was het Gelders Archief gehuisvest aan de Markt in het centrum van Arnhem. “Het was nog best een gedoe om daar te komen met de auto”. De AV-studio zat toen in een kleine ruimte in de kelder, waar archiefmedewerker Kerstjan Blaauw aan de filmcollectie werkte. Gerard hielp met digitaliseren door filmprojecties te filmen met een digitale camera, zittend onder de 35mm projector. Ook kreeg hij de taak om nieuw binnengekomen films te bekijken, te nummeren, te inventariseren, schoon te maken en te beschrijven.
Tijdens de eerste steenlegging van het nieuwe archiefgebouw aan de Westervoorstedijk in Arnhem regende het verschrikkelijk, herinnert Gerard zich. Na de verhuizing was het wennen aan de veel ruimere nieuwe AV-studio. Hier was plaats voor twee scanners: één voor 8mm-film en één voor 16mm film. Uiteindelijk leerde Gerard film scannen op de 8mm-scanner. De instellingen voor licht en kleur pasten ze steeds aan, soms zelfs per scène. Beschrijven deden ze toen ook per shot. “Op de seconde,” zegt Gerard. “We deden er veel langer over dan we nu doen.” Bij nieuwe aanwinsten kreeg Gerard soms de diplomatieke overwegingen mee achter de schermen bij het Archief. Wie mag deze waardevolle collectie opnemen? Dat was soms best spannend, vond hij.
In het voorjaar van 2020 ging Kerstjan met pensioen en in het najaar mocht Gerard zijn opvolger Carola van Dijk-Heeres laten zien hoe de scanner werkte. “Ik hoop dat ze daar geen spijt van heeft gehad,” lacht hij. Mede dankzij Gerard had Carola een vliegende start en samen hebben ze de afgelopen vier jaar heel wat werk verzet. Als er iets is dat hij gaat missen, is het dat gezellige contact in de studio, zegt Gerard.
Het mooiste dat Gerard mocht doen bij het Gelders Archief was het beschrijven van de videobanden van Annie Westerveld, een amateurfilmer uit Azewijn, die 30 jaar lang de gebeurtenissen in haar dorp vastlegde. Soms kon je Gerard horen lachen of meezingen met de carnavals- of kerstvieringen in Azewijn. Zijn bijdrage aan deze beschrijvingen is zo waardevol, omdat hij zelf uit een vergelijkbaar dorp uit de omgeving komt, bekend is met de gewoontes en gebruiken en het gesproken dialect goed verstaat.
Nu Gerard stopt als vrijwilliger, betekent dat niet dat hij een rustig leven gaat leiden. Hij zet zich in voor zijn omgeving in ’s-Heerenberg door als acoliet te ondersteunen bij de mis, boodschappendienst te rijden voor de buren en bij te dragen aan het jaarlijkse evenement van het Fluisterwoud. Hij is van plan deze extra weekdag vrij te houden, maar je weet het nooit met hem. Die dag zit vast zo weer vol.
Westervoortsedijk 67-D
Openingstijden studiezaal