Stichting Sonsbeek 93 is voortgekomen uit de serie openluchttentoonstellingen die zich sinds 1948 hebben plaatsgevonden in Arnhem. De stichting is opgeheven na het plaatsvinden van de tentoonstelling, zoals gebruikelijk was voor de stichtingen die betrokken waren bij de meeste Sonsbeek tentoonstellingen.

De origine van de openluchttentoonstellingen in park Sonsbeek liggen in de ervaringen van de Arnhemse wethouder Klompé die in 1948 een bezoek bracht aan een openluchttentoonstelling in het Battersea Park in Londen. Daar werden beeldhouwwerken van Engelse kunstenaars getoond. Klompé vertelde daarover in Arnhem. Zodoende kwam het bestuur van de VVV te Arnhem op het idee om ook in Arnhem een dergelijke tentoonstelling te organiseren. Samen met de gemeente Arnhem, de Werkgemeenschap van Arnhemse Kunstenaars en de Nederlandse Beeldhouwerskring werd in 1949 de eerste beeldhouwtentoonstelling in park Sonsbeek gerealiseerd. Het was een primeur op het vaste land van Europa waar Europese beeldhouwwerken tentoongesteld werden. De tentoonstelling trok 100.000 bezoekers, en dat was meer dan verwacht. Vanwege dit succes zijn er in de loop der jaren meer van dergelijke tentoonstellingen georganiseerd.

Sonsbeek 93 werd gekenmerkt door 3 denkbeeldige cirkels met als middelpunt en hart van de tentoonstelling park Sonsbeek. De tweede cirkel was de stad en de omgeving van de stad vormde de derde cirkel. De kunstenaar koos zelf een locatie. Hem werden geen beperkingen opgelegd. Deze drie cirkels kwamen terug in de drie grafiekmappen die ter promotie van de tentoonstelling zijn gemaakt.

De tentoonstelling Sonsbeek 1993 kreeg maar weinig bezoekers, mede door de uitgestrektheid van haar kunstwerken. Binnen de tentoonstelling veroorzaakte het kunstwerk 'The Pisser' van Marc Quinn veel opspraak. Het feit dat er uit het stijve lid van een in een 'douchecabine' geplaatst mannelijk naakt een straaltje water kwam, was vooral voor de kerkelijke gemeente waartegenover dit kunstwerk stond heel shockerend.