De Vrouwenraad gemeente Renkum werd op 14 december 1976 opgericht. Echter kwamen voordien vanaf 1970 de besturen van diverse vrouwenverenigingen al regelmatig bijeen onder de naam 'Vrouwenwerkgroep'. De Vrouwenraad functioneerde autonoom, maar had contacten met zowel de Provinciale als de Nederlandse Vrouwenraad. De raad stelde zich ten doel om, met inachtneming van het eigen karakter en de zelfstandigheid van de aangesloten organisaties, de bewustwording van de volledige verantwoordelijkheid van de vrouw te bevorderen. Op 3 februari 1994 werd deze organisatie omgezet in een stichting: de Stichting Vrouwenraad Renkum (SVR).
Aangeslotenen aan de raad waren o.m. de Nederlands Christen Vrouwenbond te Oosterbeek, Wolfheze, Doorwerth en Renkum; de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen afd. Renkum e.o.; Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen; Nederlandse Vereniging voor Vrouwenbelangen; Vereniging van Vrouwen met Academische Opleiding (VVAO); Organisatie Vrouwen in de VVD; CDA Vrouwenberaad en Rooie Vrouwen in de PvdA.
Een groot gedeelte van het archief is in juli 1990 door de Vrouwenraad in bewaring gegeven bij de gemeente Renkum. Tien jaren later werd een aanvulling op de archivalia aan de gemeente geschonken, nadat de Stichting bij gebrek aan jonge nieuwe bestuursleden op 19 oktober 1999 was opgeheven.

De Vrouwen Advies Commissie voor de Woningbouw in de gemeente Renkum (VAC) werd op 15 januari 1971 opgericht door de Vrouwenwerkgroep gemeente Renkum. De VAC was een onafhankelijke commissie dat deel uitmaakte van de Stichting Landelijk Contact van de Vrouwen Advies Commissies voor de Woningbouw. De VAC stelde zich ten doel om in samenwerking met de gemeente en de dienst gemeentewerken de sociale woningbouw te begeleiden en, indien dit gewenst werd, voorstellen te doen tot verbetering van woningwetwoningen, premiewoningen en de woonomgeving in de gemeente Renkum. Door gebrek aan samenwerking met de gemeente en een stagnatie in de bouw van woningwetwoningen staakte de VAC in januari 1981 officieus haar werkzaamheden door in het vervolg van subsidie af te zien. Na jaren een slapend bestaan te hebben geleid werd in februari 1995 de VAC weer nieuw leven ingeblazen.
De archieven van de stichting en de commissie vormen na inventarisatie een lengte van 1,25 strekkende meter.