De ouders van Anton ter Bogt (1948) waren pachter op landgoed ’t Suideras onder Johanna Van Voorst tot Voorst. Het gezin bewoonde boerderij ’t Norde. Het Huis Suideras werd bewoond door twee zusters met hun echtgenoten die elk een deel van het landgoed onder hun beheer hadden. Anton vertelt over vroeger (oral history). Thema’s die aan de orde komen:
Werk vader. Vóór zijn trouwen werkte vader als los arbeider op het kasteel. Bij het planten van bomen kregen de losse krachten per boom betaald. Daarna was vader boer. Hij had een stuk of tien koeien, wat mestvarkens en honderd kippen. Verder had hij er van alles bij om er wat bij te verdienen. De rogge werd met de boeren samen gemaaid. Op zaterdag werd een kip die niet meer legde geslacht. Daar at het hele gezin met elf kinderen van.
Jacht. Eén keer per jaar was de jacht. Pachters waren verplicht mee te gaan als drijver. Anton verving zijn vader die er niet van hield. Tussen de middag kreeg je erwtensoep en je zag de buren met elkaar. Het wild werd opgehangen aan een wagen die ook de baronnen van het ene veld naar het andere vervoerde. Na de jacht kwam baron Van Voorst een fazant brengen.
Naar de kerk. Het gezin was katholiek en ging elke zondag naar de kerk. Met twee zoons was er één paar schoenen. Dat moest dus verdeeld worden. Schoenen werden verder niet gedragen, er waren klompen en laarzen.
Omgang met mensen van het Huis. Vader gedroeg zich nederig, dat had hij van huis uit. Op weg naar de kerk mochten ze niet vóór de familie Van Voorst gaan lopen. Het kasteel was een heiligdom, daar mocht je niet komen. Vader ging daar voor de pacht alleen naar toe.
Pacht betalen. Elk jaar werd op 22 februari de pacht betaald. Als vader de brug overging liep hij verder met de pet onder de arm. Vroeger was het zo dat als je als pachter niet voldeed, je dan op 1 mei weg moest.