Leven en werken op kasteel Neerijnen, Neerijnen.Mevrouw Van Staveren-de Jongh (1929) was van 1949 tot 1954 samen met haar zus kamermeisje bij de barones Van Pallandt op kasteel Neerijnen. Ze werkte al bij de tuinman op het kasteel toen de barones haar als kamermeisje vroeg. Ze vertelt over het leven op het kasteel (oral history).
Thema’s die aan de orde komen:
Het kasteel. Grote rijkdom. Veel pracht en praal. De barones (weduwe) verbleef samen met de Engelse gouvernante van de gehandicapte dochter in de koninklijk ingerichte vertrekken op de begane grond, ‘boven’ genoemd. Souterrain en keuken, domein van het personeel, was ‘beneden’. Het personeel voor dag en nacht sliep op de armoedig ingerichte zolder. De sfeer op het kasteel was zakelijk, saai, nooit muziek. Er was een ruime staf personeel. De barones en haar dochter hoefden niets zelf te doen. De kamenierster had het meest persoonlijke contact met de adellijke familie.
Het werk. Mevr. Van Staveren en haar zus waren alleen overdag op het kasteel. Hun werkdag begon om zeven uur en om half zes mochten ze naar huis. Ze hadden alleen op zondag vrij, op zaterdag mochten ze om vier naar huis en kregen dan een envelop met loon mee. Elke dag moesten de kamers volgens strikte regels gedaan worden.
Verhoudingen. Grote tegenstelling tussen ‘boven’ en ‘beneden’. De barones at in de eetkamer met prachtig servies van porselein, zilver bestek, vingerkommetjes. Tijdens de maaltijd mocht alleen de huisknecht, na een belletje beneden, er binnen komen. Het personeel at beneden en kreeg voordelig eten. Wel eend en duif dat door de boswachter zelf geschoten werd. Het personeel at ’s morgens om negen uur brood. Op maandag kregen ze voor een hele week roomboter en jam in een schaaltje met hun naam erop. Daar moesten ze zuinig mee doen. Misschien was het personeel toen onderdanig, maar dat werd niet zo gevoeld, het was in die tijd gewoon zo.
Mevrouw Van Staverden heeft er veel geleerd, ze leerde er manieren.