Aanvankelijk tonen de boseigenaren weinig belangstelling voor de mogelijkheden die de O.B.V. biedt. Daardoor kan de maatschappij pas in juli 1895 feitelijk gaan functioneren. In haar reglement is namelijk een bepaling opgenomen dat zij eerst uitkeringen kan doen nadat de waarde van de verzekerde objecten boven een bepaald bedrag uitkomt *  . Na deze aanloopmoeilijkheden neemt het aantal deelnemers echter regelmatig toe.

Rom Colthoff, directeur vanaf 1894, besluit in 1921 zijn functie neer te leggen, onder meer omdat het aantal technische problemen voor hem steeds groter wordt. Hij denkt eraan de directie over te dragen aan de Nederlandsche Heidemaatschappij (N.H.M.). Deze maatschappij heeft reeds een sterke binding met de O.B.V., daar zij sinds 1901 optreedt als technisch adviseur van de verzekeringsmaatschappij. Na overleg met het College van Commissarissen van de O.B.V. wordt het bestuur van de Nederlandsche Heidemaatschappij gevraagd of zij bereid is de directie van de O.B.V. op zich te nemen *  . Na ingewonnen advies bij het Dagelijks Bestuur van de N.H.M. besluit de Raad van Commissarissen, in haar vergadering van 26 augustus 1921, haar goedkeuring te verlenen aan de voorgestelde fusie. De Algemene Vergadering van Deelnemers der O.B.V. gaat in haar bijeenkomst van 10 oktober 1921 akkoord met de voorgestelde samenwerking. De Nederlandsche Heidemaatschappij fungeert daadoor sinds 1 september 1921 als directie van de Onderlinge Bosschenverzekering Maatschappij. Rom Colthoff stelt men aan als gedelegeerd commissaris. Het College van Commissarissen blijft fungeren in de bestaande samenstelling. De zetel der maatschappij gaat van Zutphen naar Arnhem.